دکتر جان بنجامین مورفی در ۲۱ دسامبر ۱۸۵۷ تو شهر اپلتون، ویسکانسین آمریکا به دنیا اومد. مامان باباش، مایکل و آن گریمز مورفی، مهاجرای کشاورز ایرلندی بودن که از قحطی بزرگ سیب‌زمینی فرار کرده بودن. جان، کوچیک‌ترین بچه خانواده بود و مامانش معتقد بود که تحصیلات می‌تونه نجات‌بخش زندگی‌شون باشه. این باور حسابی رو مورفی اثر گذاشت و مسیر زندگی‌اشو شکل داد.
جان کوچولو وقتی برای اولین بار به مدرسه رفت ، متوجه شد همه بچه‌ها تو مدرسه یه اسم میانی دارن به جز خودش! همون موقع تصمیم گرفت خودش یه حرف میانی به اسمش اضافه کنه. اول فقط به ‘B’ راضی شد. با گذشت زمان، این ‘B’ شد ‘بنجامین’ و اسم معتبر دکتر جان بنجامین مورفی رو براش آورد. هر روز نمی‌شنوید که کسی خودش اسمشو انتخاب کنه! 🙂
مورفی تو ۱۸۷۶ از دبیرستان اپلتون فارغ‌التحصیل شد و یه مدت به عنوان معلم کار کرد تا این‌که تصمیم گرفت پزشکی رو دنبال کنه. زیر نظر دکتر اچ. دابلیو. رایلی درس خوند و سال ۱۸۷۹ از کالج پزشکی راش فارغ‌التحصیل شد. بعد از فارغ‌التحصیلی، تو بیمارستان کوک کانتی شیکاگو دوره کارآموزی گذروند و سال ۱۸۸۲ رفت اروپا تا تحصیلاتش رو تو وین، مونیخ، برلین و هایدلبرگ ادامه بده.
بعد از برگشتن به آمریکا، به عنوان استاد جراحی تو کالج پزشکی راش و بعدش نورثوسترن و کالج پزشکان و جراحان شیکاگو مشغول به کار شد. مورفی مرد قد بلند، با اعتماد به نفس و ریش‌های قرمز تاب‌دار بود که همه به عنوان پزشک دقیق و متعهد و دلسوز می‌شناختنش. یکی از اولین آپاندکتومی‌های موفق رو انجام داد و اسمش با “علامت مورفی” که یه تست بالینی برای تشخیص کوله‌سیستیت حاد است، پیوند خورده بود. کاراش تو جراحی فراتر از آپاندکتومی بودن؛ اولین جراحی بود که جرئت پیوند شریان فمورال رو داشت و با موفقیت انجامش داد!
مورفی یه نوآور پرکار بود و تکنیک‌ها و ابزارهای جراحی زیادی از جمله دکمه مورفی، دریپ مورفی، مورفی پانچ (CVA tenderness) و اسکید استخوان مورفی-لین رو توسعه داد.
کاراش تو این زمینه‌ها کمک کرد تا جایگاه برجسته‌ای تو جراحی داشته باشه. علاوه بر دستاوردهای جراحیش، دکتر مورفی یه معلم و راهنمای عالی بود. کلینیک‌های جراحیش معروف بودن و دانشجوهای پزشکی و جراحان از سراسر دنیا به اونجا جذب می‌شدن. همه به عنوان بزرگ‌ترین معلم بالینی دوران خودش ازش یاد می‌کردن و تحسینش می‌کردن.
شخصیت دکتر مورفی با توجه زیاد به جزئیات، سخت‌کوشی و صبوری شناخته می‌شد. تو کلاساش همیشه انگشتاشو به سمت صورت شاگردا تکون می‌داد و با صدای تیز می‌گفت: «تا می‌تونید گوش کنید! به داستان بیمار گوش کنید! این چیزیه که تشخیص رو به شما می‌گه.»
دکتر جان بنجامین مورفی تو ۱۱ اوت ۱۹۱۶ یعنی در ۵۸ سالگی در جزیره مکیناک، میشیگان بعد از ۶ ماه مبارزه با بیماری قلبی درگذشت. مرگش به التهاب شریان آئورت نسبت داده شد و چند روز قبل از فوتش پیش‌بینی کرده بود: «احتمالاً تو اتوپسی شریان آئورت من پلاک‌های زیادی پیدا می‌شه.» که همینطور هم شد .
مورفی به گفته خیلی از هم نسل هاش یک نابغه تو رشته جراحی بود که اگر زود از دنیا نمی‌رفت قطعا دستاورد های بیشتری ازش می‌دیدیم. میراث مورفی همچنان زنده ست و تو فیلد جراحی تأثیر می‌گذاره،یادش گرامی.
منابع :
//litfl.com/john-benjamin-murphy-eponym
-www.findagrave.com/memorial/158136774/john_benjamin-murphy/photo
https://en.m.wikipedia.org/wiki/John_Benjamin_Murphy
عالی بود آدم های موفق هرگز ناامید نمی شوند و دست از تلاش بر نمی دارند دکتر جان موفق باشید 🥰